Apiterapia

Apiterapia – leczenie i profilaktyka schorzeń produktami pszczelimi, do których zalicza się:

• pyłek kwiatowy – produkt przyniesiony przez pszczoły,
• propolis, miód nektarowy, pierzgę – produkty przyniesione i przetworzone przez rodzinę pszczelą,
• mleczko pszczele, jad pszczeli i wosk – substancje wydzielane przez pszczołę.

Produkty te są bardzo cenne dla człowieka, dzięki ich niezwykłym właściwościom. Przyśpieszają regenerację tkanek, stymulują odporność oraz oddziałują na cały organizm niespecyficznie, co wpływa na ogólną poprawę samopoczucia, szybszy powrót do zdrowia po przebytych chorobach oraz wzmacnia organizm osób starszych.

Przewagą produktów pszczelich nad produktami syntetycznymi, czyli popularnymi lekami, jest brak skutków ubocznych i łatwość przyswajania przez organizm Pamiętać jednak należy, że apiterapia nie zawsze może zastąpić konwencjonalną medycynę, dobrze więc w poważnych przypadkach oraz przy stosowaniu niektórych produktów skonsultować się z lekarzem.

Bifidobacterium bifidum

Bifidobacterium bifidum jest szczególnym mikroorganizmem probiotycznym, który zagnieżdża się głównie w błonie śluzowej jelita grubego oraz w pochwie. Bifidobacterium bifidum zapobiega kolonizacji inwazyjnych bakterii chorobotwórczych, takich jak E. coli, Clostridium, Salmonella.

Bifidobacterium bifidum produkuje kwasy mlekowy i octowy, które obniżają poziom pH w jelitach i uniemożliwiają rozwój bakterii niepożądanych. Badania nad Bifidobacterium udowodniły, że organizmy te zwiększają przyswajanie składników mineralnych, takich jak żelazo, wapń, magnez i cynk. Szczepy tego gatunku zostały wykorzystane w produkcji środków spożywczych i w zastosowaniach terapeutycznych – w leczeniu zaburzeń trawiennych u niemowląt, w chorobach jelit, zaparciach, marskości wątroby, zaburzeniu równowagi flory jelitowej po antybiotykoterapii i wzmaganiu perystaltyki jelit
Wspólne synonimy tej bakterii to Bacillus bifidus, Bacterium bifidum, Lactobacillus bifidus i Lactobacillus parabifidus.

Lactobacillus acidophilus

Lactobacillus acidophilus naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża), a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. L. acidophilus, tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus, posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy. Jest bakterią probiotyczną i wywiera korzystny wpływ na organizm ludzki.

Badania sugerują, że niektóre szczepy L. acidophilus mogą pomóc w kontrolowaniu zakażeń jelitowych (a więc zmniejszeniu zagrożenia wystąpienia biegunki) oraz poprawie trawienia produktów mlecznych przez rozkład cukru mlecznego (laktozy). Mogą one także wytwarzać substancje hamujące rozwój niektórych typów nowotworów, stymulować odpowiedź immunologiczną przeciwko niepożądanym mikroorganizmom jelitowym, łącznie z wirusami, a także mogą pomóc w kontroli poziomu cholesterolu w surowicy.

Pełnią wiele pożytecznych funkcji, m. in. hamują i zapobiegają mnożeniu i kolonizacji organizmów chorobotwórczych. L.acidophilus produkują naturalne antybiotyki, takie jak lactocidinę, acidophilinę, tym samym zwiększając wytrzymałość i odporność. L. acidophilus znany jest także z aktywności przeciwbakteryjnej przeciwko gronkowcowi złocistemu, salmonelli, E.coli i Candida albicans.

Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.

Lactobacillus casei

Lactobacillus casei to bakteria probiotyczna, która była wykorzystywana od wieków w tradycyjnym przetwórstwie mleka w Azji. Jest to bardzo płodny i silny mikroorganizm, o wysokiej odporności na enzymy trawienne. L. casei występuje w mleku, dojrzewających serach, kulturach piekarniczych zawierających mleko oraz w kiszonej kapuście. Znaleziono ją także w przewodzie pokarmowym człowieka. Obecnie jest dodawana do wielu produktów żywnościowych celem poprawy ich jakości.

L. casei jest zwykle gatunkiem dominującym wśród innych bakterii fermentacji mlekowej. Jest to także główny gatunek odpowiadający za proces naturalnej fermentacji zielonych oliwek na Sycylii. Niektóre szczepy uznawane są za probiotyki które przyspieszają wyzdrowienie w infekcyjnych chorobach jelit, zwłaszcza u dzieci.

L. casei, poprzez produkcję bakteriocyn, hamuje rozwój bakterii chorobotwórczych w jelicie cienkim. Bakteria znalazła szereg zastosowań. Głównie wykorzystuje się ją w przemyśle mleczarskim. Zespół naukowców z Simón Bolívar University w Wenezueli udowodnił, że L. casei wspomaga procesy trawienia. Pozytywny efekt zdrowotny wiąże się z koniecznością częstego spożywania tych mikroorganizmów.

Lactobacillus pentosus

Lactobacillus pentosus – prawidłowy ekosystem miejsc intymnych to wiele korzystnych mikroorganizmów, które utrzymują optymalny skład ilościowy i jakościowy mikroflory bakteryjnej i tym samym przyczyniają się do zachowania jej homeostazy. W przeważającej części są to bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus, w tym L. pentosus, które posiadają zdolność wydzielania tzw. Pentocyn, substancji tworzących niesprzyjające środowisko dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Bakterie L. pentosus zasiedlają pochwę oraz dolny odcinek szyjki macicy, przylegają do nabłonka, utrudniając w ten sposób rozwój i przyleganie niekorzystnych bakterii.

Ilość przyjaznych szczepów bakterii zmienia się w ciągu całego życia kobiety i zależy m.in. od:

• od fazy cyklu płciowego (poziom korzystnych bakterii Lactobacillusmaleje podczas i po zakończeniu menstruacji, kiedy zmienia się pH miejsc intymnych),
• od wieku kobiety (poziom bakterii Lactobacillus zmniejsza się wraz z wiekiem, zwłaszcza po menopauzie),
• od utrzymania optymalnej równowagi w mikroflorze bakteryjnej miejsc intymnych.

Ilość przyjaznych bakterii maleje również w trakcie kuracji antybiotykowej. Dostarczanie przyjaznych bakterii Lactobacillus w codziennej diecie sprawia, że stają się one dominujące w organizmie, a prawidłowy skład mikroflory układu moczowo-płciowego kobiety zostaje utrzymany.

Parafarmaceutyk

Parafarmaceutyk to środek o właściwościach zbliżonych do właściwego lekarstwa, sprzedawany bez recepty, wytworzony najczęściej z surowców naturalnych, o łagodnym działaniu leczniczym lub profilaktycznym.

Probiotyki

Probiotyki to według definicji FAO/WHO „żywe drobnoustroje, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystny wpływ na zdrowie gospodarza”. Są to podawane doustnie wyselekcjonowane kultury bakteryjne lub drożdży, najczęściej pałeczki kwasu mlekowego (Lactobacillus)

Dobroczynny wpływ bakterii fermentujących mleko na zdrowie człowieka znany był już w starożytności. W 1877 r. Pasteur i Jaubert opisali występowanie antagonizmu między wybranymi szczepami bakteryjnymi. W 1907 r. Ilja Miecznikow, rosyjski mikrobiolog, laureat nagrody Nobla wskazał, że spożywanie jogurtów i kefirów korzystnie wpływa na zdrowie dzięki zawartym w nich bakteriom fermentacji mlekowej oraz, że wysoka koncentracja Lactobacillus sp. w jelicie ma istotny wpływ na zdrowie i długowieczność człowieka.

Propolis

Propolis to lepka, żywiczna substancja o zabarwieniu od brunatno-zielonkawego do brunatno-czerwonego. Wytwarzany jest przez pszczoły głównie z substancji żywicznych, zebranych z pączków niektórych drzew. Pszczoły uszczelniają nim gniazda, aby zabezpieczyć rój przed bakteriami, zakażeniami, pleśniami i innymi mikroorganizmami. Pokrywając nim wszelkie wewnętrzne elementy ula, wykorzystują silnie bakteriobójcze i bakteriostatyczne właściwości propolisu.

W propolisie wykryto kilkaset różnorodnych związków chemicznych: flawonoidy, kwasy aromatyczne, estry, alkohole, aldehydy, kumaryny, terpeny, sterole, kwasy tłuszczowe, mikroelementy. Propolis wykazuje różnokierunkowe działanie w profilaktyce i leczeniu szeregu chorób.

Propolis podnosi odporność u osób podatnych na infekcje, skłonnych do częstych przeziębień i zakażeń dróg oddechowych. Stosowany doraźnie w grypie i przeziębieniach pozwala na skuteczniejszą walkę organizmu i szybszą rekonwalescencję. Ma zdolność niszczenia i blokowania bakterii, grzybów chorobotwórczych, wirusów i pierwotniaków. Jego działanie lecznicze jest efektem synergii zawartych w nim związków chemicznych.

Zaobserwowano, że propolis hamuje rozwój szczepów bakterii odpornych na działanie antybiotyków. Właściwości farmakologiczne propolisu umożliwiają między innymi miejscowe znieczulenie, regulację ciśnienia, wzmocnienie wydzielania żółci, odtruwanie wątroby, leczenie owrzodzeń i ran.

Propolis znalazł zastosowanie w leczeniu zapaleń jamy ustnej i dziąseł, paradontozy, a także zabezpiecza organizm przed zatruciem ołowiem, czy arsenem. Wykazuje też właściwości wychwytywania wolnych rodników i tym samym chroni organizm przed szkodliwym działaniem niekorzystnych czynników związanych ze skażeniem środowiska, zanieczyszczeniem żywności, promieniowaniem UV.

Suplement diety

Suplement diety to dodatek zawierający niezbędne dla zdrowia składniki, których może brakować w codziennej diecie. Suplement oferowany jest najczęściej w postaci skoncentrowanej – jako tabletki, kapsułki, proszek lub płyn.

Istnieje bliski związek pomiędzy zdrowiem człowieka, długością i jakością jego życia, a sposobem jego odżywiania się. Do normalnego funkcjonowania komórek organizmu niezbędnych jest wiele mikroskładników i część z nich może być dostarczana w postaci suplementów diety.